Królestwo Polskie i Wielkie Księstwo Litewskie - Zakon Kawalerów Mieczowych

A więc wojna.

/// Wikipedia nie gryzie;
Zakon kawalerów mieczowych, łac. Fratres militiae Christi de Livonia, niem. Brüder der Ritterschaft Christi (inne nazwy: zakon liwoński, rycerze chrystusowi) – niemiecki zakon rycerski w Inflantach (Łotwa i Estonia), założony w oparciu o regułę templariuszy w Rydze przez biskupa Alberta von Buxhövdena w 1202 r. dla obrony i rozszerzania diecezji.

Rycerze od samego początku starali się wyzwolić od zależności biskupiej. W roku 1218 spór przybrał takie rozmiary, że biskup Albert zdecydował się wezwać na pomoc Duńczyków, król Waldemar II stanął jednak po stronie zakonu, przy okazji zajmując północną Estonię.

Błędem jest utożsamianie inflanckiej gałęzi zakonu krzyżackiego z zakonem kawalerów mieczowych, który przestał istnieć w roku 1237.

Tak czy srak, wojna z buntownikami się należy.